حس و حالم خوش نیست
همه چی داغونه
یکی باید باشه
تو رو برگردونه
گم و گورم دورم
گیج و ویجم خستم
بس که پای پلکمو
به دل در بستم
پشت سر ویرونه
روبرو دیواره
داره از ابر سیاه
دردسر می باره
دل مغرور اما
دست و پا نمی زنه
سنگ از آسمون بیاد
صخره جا نمی زنه
چشماتو به روم ببند
خدا چشمش بازه
زندگی با گره هاش
آدم و می سازه
هر کی دل ببره
از رو زمین قد میکشه
کی آسمونیه
لایق ستایشه
اگه رفتن نرسیدن
توی تقدیر منه
جرمه بی بخشش من
رنگ عاشق شدنه
