دِیـزی: تـو کـه میــدونی نمیتونیــم با هـَـم بآشیــم پـس چـرا نمیری؟؟؟!
گتسبی: میــتـرسـم...
دِیـزی: از چــی میــتـرسی؟؟؟!
گتسبی:از جدایـیـت ... جدا شـدن ازت مـثل پریـدن از یـه ساخـتمون8 طبـقه
میـمونه شـآیـد زمــین بخـورم و نمیرم اما هنوز بـه زمیــن نــرسیده از
تـرس "مـُـردن" "مـیمـیـرم"
آقا پسر ، دختر خانومی که داری این متنو میخونی تا آخرش بخون
میدونستی اگه تو با یه نفر وارد یه رابطه شدی و اونو به خودت عادت دادی تو ناخداگاه واسش یه تکیه گاه میشی ؟
شاید به نظر تو حتی یه جمله ساده " دوست دارم " هیچ تاثیر خاصی روی اون
نداشته باشه ولی اون با همین یه جمله تو رو وارد قلبش میکنه ...
همه و همه لحظه عادت کردن به هم دیگرو حس میکنن
از اون لحظه به بعد تو دیگه نمیتونی جا بزنی پشیمون بشی یا هر چیز دیگه ای و به هر دلیلی از پیشش بری
با رفتن تو ، تمام اون تکیه گاه آرامشی که داره نقش بر آب میشه
هر لحظه با دیدن چیزای مختلف یاد تو و خاطرات با تو میوفته
خاطراتی که خیلی خیلی سخت فراموش میشن و شاید هرگز ...
همزمان با غرق شدن تو خاطرات قشنگ گذشته یه بغض خیلی بزرگ و غیر قابل وصف سراغش میاد بغضی که با همه ی بغض های دیگه فرق داره
بغضی که خیلی راحت میشد جلوشو گرفت و با بودن کنارش تبدیل به یه آرامش قشنگ بشه
اون بعد از تو روحیشو خودشو زندگیشو میبازه
و خیلی طول میکشه تا دوباره به روال عادی زندگیش برگرده
شاید از بین همه کسایی که این متنو میخونن فقط و فقط یک نفر بتونه به این
حرفا عمل کنه و همین ارزش داره که قلب یک نفر ، دیگه #نمیشکنه و میتونه
عاشقونه و با آرامش زندگی کنه